- μονόχνοτος
- -η, -οαυτός που δεν τού αρέσει να συναναστρέφεται άλλους, αυτός που θέλει να ζει μόνος, ακοινώνητος.[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + χνότο,].
Dictionary of Greek. 2013.
μονόχνοτος
Look at other dictionaries:
μονόχνοτος — η, ο αυτός που αποφεύγει τους άλλους, ακοινώνητος, μισάνθρωπος: Είναι μονόχνοτος και δεν καλεί κανέναν στο σπίτι του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μον(ο)- — (ΑΜ μον[ο] , Α ιων. μουν[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μόνος* (ιων. μοῡνος) και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό: α) είναι ένα και μοναδικό ή έχει απομείνει μόνο ένα (μονοσύλλαβος,… … Dictionary of Greek
αρκούδα — η 1. το αρπακτικό θηλαστικό ζώο άρκτος. 2. γυναίκα μεγαλόσωμη και άχαρη: Πού τη βρήκες αυτή την αρκούδα. 3. άνθρωπος δασύτριχος ή ακοινώνητος, μονόχνοτος: Κοίταξε τι αρκούδα είναι … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φαντασιοπληξία — η 1. φαντασιοκοπία (βλ. λ.). 2. ιδιοτροπία, παραξενιά: Μονόχνοτος άνθρωπος γεμάτος φαντασιοπληξίες … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
